Beyaz Zenciler uyku tulumları, sırt çantaları ve bira kasalarıyla Çingene
hayatı yaşayan dumancılar, beyazcılar, asitçilerdir... Beyaz Zenciler şairdir,
çılgındır, düş kurmayı ve küfretmeyi severler: Onları en iyi polisler
tanır!..
Beyaz Zenciler, mahkûm edildiğimiz rezil, yoz televizyon dizilerine benzeyen
hayatlardan; eğitim, kariyer, başarı ve benzeri cüce düşüncelerden nefret
ederler... Beyaz Zenciler sevgi edebiyatı yapmazlar, severler: Bütün
enerjilerini kendilerini garantiye almak için harcayanları hiçbir zaman
anlayamayacağı kadar çok severler... Beyaz Zenciler gerçekten 'düzen
karşıtı'dırlar, tüm ideallere ve ideolojilere karşı ihanet içindedirler. Onlar
toplum dışına atılmamışlardır, orada, 'imkânsızın kıyısında öfkeli ve eğri bir
hayat' yaşamayı seçmişlerdir...
Hayat, bir bireyin yaşamını şekillendirmesi ile başlar. İşte bu anda birey
hayatı istediği gibi yaşadığını düşünür. Halbuki birey yazılanı yaşamaktadır,
yaşamak istediğini değil. Yaşanılan tek an bireyin özgür kaldığı andır. Ama o
an ölüme yakın olunan zamandır.